آینده همین جاست. دومین انقلاب هوانوردی هم اکنون آغاز شده است.

وقتی به ماشین های پرنده فکر می کنید چه برداشتی دارید؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع یک کلیشه همیشگی است که فقط در فیلم‌های علمی تخیلی دیده می‌شود و در واقع از نظر پذیرش در زندگی واقعی سال‌های نوری با ما فاصله دارد؟ قابل درک است که جامعه به تحرک هوایی شهری (UAM) به این شکل نگاه می کند، اما باید دانست که این تنها یک تصور غلط و رایج است زیرا که تعداد موارد استفاده، سرمایه گذاری‌ها و زیرساختهای به سرعت در حال افزایش در سراسر جهان، خلاف این را ثابت می کند.

 

از ماه فوریه، اولین فرودگاهی که به طور خاص برای «تاکسی های پرنده» است در کاونتری بریتانیا به عنوان یک کانون کربن خنثی و بدون آلایندگی ساخته شده است. چشم انداز این مرکز این است که تاکسی‌های هوایی یا وسایل نقلیه برقی عمود برخاست و فرود (eVTOL) بستری را برای حمل و نقل افراد و کالاها در حریم هوایی شهری فراهم کنند و از ازدحامی که در زمین به آنعادت کرده ایم را کاهش دهند.

علاوه بر این، پژوهش و نوآوری بریتانیا (UKRI) 125 میلیون پوند در طرح «چالش پروازی آینده» خود برای توسعه روش‌های پایدارتر پرواز سرمایه‌گذاری می‌کند، اما این تنها نمونه‌ای از پیشرفت‌هایی است که در این صنعت رخ می‌دهد.

سائوپائولو در برزیل، که به دلیل شبکه جاده‌ای پر ازدحام شهرت دارد، میزبان بالاترین تراکم هلیکوپتر در جهان است و Volocopter، سازنده هواپیمای آلمانی که قرار است در سه سال آینده eVTOL را به فرانسه و سنگاپور نیز ارائه دهد. تنها دو نمونه از نمونه‌های متعددی هستند که پتانسیل این بازار را نشان می‌دهند.

نکته اینجاست که این یک آینده نگری نیست. این اتفاق در 50 سال آینده رخ نخواهد داد بلکه هم اکنون در حال اتفاق افتادن است.

آنچه ما شاهد آن هستیم این است که تحویل هواپیماهای بدون سرنشین 100 برابر افزایش یافته است تا انقلاب دوم هوانوردی را ایجاد کند و پیشروی آن پیچیده تر و پیشرفته تر از آن چیزی است که افراد عادی، از جمله افراد در صنعت، پیش‌بینی می کنند. شرکت‌های هوانوردی باید هر چه زودتر، تصمیمات و استراتژی‌های تجاری لازم را اجرا کنند، در غیر این صورت خطر عقب ماندن از این قافله را دارند.

در سطح جهانی، پروازهای پایدار قابل تصور هستند و شرکت ها به دنبال روشی برای نفوذ به این بازار بالقوه تریلیون دلاری هستند. با کنفرانس اخیر تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP 26) که به مسائل زیست محیطی جاری و افزایش جمعیت جهانی پرداخته است، تأکید قابل توجهی بر نیاز به نجات سیاره با توسعه یک اکوسیستم پایدار شده است.

 eVTOL ها سفرهای هوایی کاملاً الکتریکی، ارائه می دهند، به طور قابل توجهی بی صداتر از سایر گزینه‌های موجود عمل می کنند و استانداردهای زیست محیطی مناسب از نظر سوخت و آلودگی صوتی را رعایت می کنند. حتی از این فناوری می توان برای حمل و نقل افراد و کالاها با هزینه کمتری استفاده کرد، در نتیجه باعث بهبود دسترسی جهانی، زمان سفر و نتایج کسب و کار می شود. بیایید مقدار ارزش افزوده ای را که می توان از تحولات در این فضا ایجاد کرد را فراموش نکنیم.

از سوی دیگر، به نظر می‌رسد عدم اعتماد کسب‌وکارها و عموم مردم در برخی موارد به پروازهای خودران، همانطور که در بازار خودروهای خودران زمینی نیز دیده‌ایم، مانعی بزرگ برای پیاده‌سازی آن‌ها هستند. در حالی که دورنما پرواز بدون خلبان ممکن است در ابتدا دلهره آور و تنها کمی متقاعد کننده به نظر برسد، اما هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (ML) روز به روز بیشتر در جریان اصلی آن قابل مشاهده است و تا زمانی که تاکسی های هوایی به طور کامل تجاری شوند، مصرف کنندگان به این فناوری عادت خواهند کرد. اگر می‌توانیم قهوه، واکسن و لوازم پزشکی را از این طریق به مردم برسانیم، چرا نمی‌توانیم انسان‌ها و محموله‌ها را به این مقیاس اضاف کنیم؟ حمل و نقل و لجستیک زنجیره تامین جهان قطعا به این استفاده نیاز دارد!

توانایی مدیریت وسایل نقلیه هوایی در آسمان غیرقابل انکار است و به مردم و مشاغل آنها اجازه می دهد تا زندگی بهتر و کارآمدتری داشته باشند. با اضاف شدن مزایای پایدار، فرصت‌ها و برنامه‌های کاربردی برای تاکسی های هوایی بی پایان هستند و تنها با بهبود هوش مصنوعی و ماشین لرنینگ بهبود خواهند یافت.

دنیایی را تصور کنید که در آن هنگام سفر از شهری به شهر دیگر دچار موضوعاتی چون ترافیک طولانی یا تاخیر در ارائه خدمات نباشیم. شرکت‌های هوافضا باید هم‌اکنون وارد عمل شوند، زیرا این مفهوم‌ به زودی به تحقق خواهد رسید.